Okuduğum en tatlı kitaplardan biri oldu Mucize. Baş karakterimiz August nam-ı diğer Auggie genetik bir bozukluk sebebiyle normal insanlardan farklı bir yüze sahip olarak doğuyor. Daha açık olmak gerekirse yüzünün tamamı yaralar ile kaplı. Bu özelliği insanların ona bir iki değil defalarca bakmasına ve çoğunun yüzünde hosnutsuz hatta korkan bir ifade oluşmasına sebep oluyor. Sadece küçük çocuklar değil yetişkinler dahi sokakta August ile karşılaştıklarında korkmaktan ve çekinmekten kendilerini alamıyorlar. August bu duruma artık alışmış ancak yine de haklı olarak kırgınlığı oluyor. 5. sınıfa kadar evde annesi tarafından eğitim görmesine ragmen artik okula gitme zamanının geldiğini düşünerek okula başlıyor. Özel durumundan dolayı çok tereddüt ederek başlıyor okula. Insanlar Augusttan uzak durmasina rağmen sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar öğrenci onunla konuşma 'cesaretini' gösteriyor ve anlıyorlar ki nasil gozukurse gozuksun muhabbeti ve kendisi cok eğlenceli bir kişi. Mucize Augustun bazen üzücü bazen eğlenceli ama genellikle eğlenceli ve şaşırtıcı okul yılını anlatıyor. Üstelik kitap sadece August’un değil ablası Via ve birkaç arkadaşının da gözünden anlatılıyor. Özellikle ablası Via’nın yaşadıkları ve hissettikleri ilk başlarda haksızlık ya da eşitsizlik gibi gelse de düşündükçe haklı olduğuna karar vereceğiniz türde. Augustun sınıf arkadaşları ise müdürün ve sınıf öğretmenlerinin uyarılarına rağmen Augusta bakmaktan arkasından konuşmaktan alamazlar kendilerini. Henüz 10 yaşında çocuklar olduklarından bu davranışları için de onları yargılamamak gerektiğini düşünüyorum. Hepimizin ders çıkaracağı, çıkarması gereken durumları olan bir kitap.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder