"Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler."
"Güneşsiz günleri sevmiyorum. Gelmesiyle gitmesi bir oldu mu seviyorum yağmuru. Uzun sürdü mü, her yanım küflenmiş gibi geliyor."
"Tanrının güneşi bu denli güzelse sen bir de ötekini düşün."
"Hangi güneşi Adam? Çok büyük olan bunu tanıyorum bir tek."
"Daha da büyük olan bir başkasından söz etmek istiyorum. Yüreğimizde doğan güneşten. Umutlarımızın güneşinden. Düşlerimizi de uyandırmak için göğsümüzde barındırdığımız güneşten."
Vasconcelos okumaya ne kadar da geç kalmışım ben. Nasıl güzel kitaplar bunlar😍 Ah Zeze çok özür dilerim senden keşke daha önce tanışsaymışız. Üç kitabı da gözlerim dolu okudum. Tam mutlu olacağız derken yine üzüldük Zeze ile birlikte. 5 yaşından başlayıp 14 yaşına kadar olan sürede Zezenin yaşadıkları anlatılıyor bu üç kitapta. Şeker Portakalı 5-6 yaş civarı okula başlaması, Portuga ile tanışması ve ailesinin zorlu yaşamını içeriyor. Güneşi Uyandiralima geldiğimizde zengin ama aşırı alıngan bir aile tarafından evlat edinilmiş buluruz Zezeyi. Yeni okulu, yüzmeye başlaması ve babası yerine koyduğu Maurice Chevalierin anlatıldığı bu 2.kitapta ergenlik dönemindedir kahramanımız. Serinin son kitabı Delifişekte ise yaşamın katı gerçekliği ile yüzleşen, babasına duyduğu sevgiyi farkeden ve haklarını arayan bir Zeze var karşımızda. Çocuk kitabı olarak konuları biraz ağır bulsamda 7den 70e okunması gereken kitaplar. Yazarın kendi yaşamından alıp hikayeye gizlediği öğeler görüldükçe eserin bu başarısının kaçınılmaz olduğu da anlaşılıyor.
"İnsan yüreğinin, bütün sevdiklerini içine alabilmesi için çok büyük olması gerektiğini bilmelisin."
"Seninki, Zeze, hüzünlü bir güneş. Yağmur yerine gözyaşlarıyla çevrili bir güneş. Olanca yeteneğini ve gücünü keşfetmemiş bir güneş. Senin tüm anlarını henüz güzelleştirmemiş bir güneş. Küçük, bir parça da mızmız bir güneş."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder